Pamiętnik matki nastolatki

  Prabuty są małym miastem z populacją nieco ponad 8 tysięcy mieszkańców, usytuowanym w powiecie kwidzyńskim na granicy województwa pomorskiego. W miejscu, gdzie dziś leżą Prabuty, istniał kiedyś pruski gród o nazwie Resin lub Reizija. W XIII wieku Zakon Krzyżacki rozpoczął podbój Prus, a wspomniany gród został zniszczony przez ich wojska. Na jego ruinach powstał drewniany zamek, wokół którego wyrosła osada, która otrzymała prawa miejskie około roku 1300. Postanowiliśmy do miasteczka pojechać pociągiem z Tczewa. Pociąg odjeżdża o 13:21 a podróż trwała 36 minut. Pociąg jechał zupełnie jak pospieszny i przyjechał do Prabut co do minuty, zgodnie z rozkładem. Zakup biletów robimy za pomocą aplikacji Koleo (polecamy), którą mamy zainstalowaną w komórce. Łatwo i szybko, a na dodatek można sprawdzić dostępne połączenia. Od razu przy wejściu powitał nas odnowiony i estetyczny budynek dworca PKP, który powstał w 1876 roku. Poniżej prezentuję pocztówkę przedstawiającą ten dworzec z 1911 roku; j

Nadeszła wiekopomna chwila, chwila która sprawiła mi dużo radości. Emerytura  😁 To oznacza dwa aspekty dla mnie i dla tego bloga. Po pierwsze, to powrót do mojego hobby, którym jest podróżowanie, oczywiście razem z mężem i przede wszystkim po Polsce. Po drugie, to więcej czasu na pisanie wpisów na blogu, który, jak mi się wydaje, został ostatnio trochę zaniedbany. Nasza pierwsza wspólna podróż już jako ludzi wolnych odbyła się w sobotę, 27 lipca. Udaliśmy się pociągiem do Prabut, małego miasta na obrzeżach województwa pomorskiego. Czy słyszeliście kiedyś o tym mieście? Jeśli nie, zachęcam do przeczytania mojego następnego wpisu na blogu, który zamierzam opublikować dzisiaj wieczorem lub najpóźniej jutro. Jako zachętę załączam zdjęcie z Prabut: Jak będziemy podróżować? Oczywiście pociągami. To wygodny i przyjazny dla środowiska sposób na przemieszczanie się. Ponadto, jest to również oszczędna opcja, ponieważ nasze emerytalne środki pozwalają nam na podróże właśnie tym środkiem transpor

  Nie podchodź do byka od przodu, do konia od tyłu, a do idioty wcale

Joe Biden zrezygnował ze startu w wyborach prezydenckich. Podziękujmy za to co zrobił do tej pory, zapamiętajmy jego trzy wypowiedzi: o Polsce: „Polska przyjęła więcej uchodźców niż jakikolwiek inny naród; wasza hojność i gotowość do otwarcia swoich serc i domów - to niezwykłe" o Putinie: "Jeśli ktokolwiek na tej sali myśli, że Putin zatrzyma się na Ukrainie, zapewniam was: nie zatrzyma się. Ale Ukraina potrafi powstrzymać Putina, jeśli staniemy z Ukrainą i dostarczymy jej broń potrzebną do jej obrony" o NATO: „Niech każdy członek NATO wie i niech Rosja też wie, że atak na jednego z członków NATO, to atak przeciwko wszystkim, to jest święta przysięga bronienia każdej piędzi ziemi krajów NATO” Trzeba przyznać, że te trzy cytaty to właśnie to co my Polacy chcielibyśmy usłyszeć z ust Prezydenta USA. Nie ma co się dziwić, że Putin, że Rosja marzą aby prezydentem USA został Donald Trump. Dlatego każdy Polak mieniący się patriotą, nigdy nie powinien chcieć tego co chce Putin,

Dzisiaj, 18 lipca, przypada rocznica tragicznej katastrofy na jeziorze Gardno. W dniu 18 lipca 1948 roku zatonęły tam dwie łodzie rybackie z pasażerkami. W głębinach jeziora życie straciło 25 osób, w tym 21 młodych harcerek. Tragiczny r ejs został zorganizowany dla harcerek z Łodzi z 15 Łódzkiej Żeńskiej Drużyny Harcerek im. „Zośki” działającej przy Szkole Powszechnej nr 161 w Łodzi. Przebywały one w lipcu 1948 na obozie letnim w Gardnie Wielkiej, położonej nad brzegiem jeziora Gardno. 18 lipca h arcerki miały popłynąć przez jezioro dwiema łodziami rybackimi  do Rowów.  Większa, motorowa łódź mogła pomieścić 12–14 osób, natomiast druga, mniejsza, płaskodenna i bez napędu najwyżej 6–7.  Niestety, w obu łodziach, mogących pomieścić około 20 osób, popłynęły łącznie aż 42 osoby. Było to 36 dziewczynek i 6 osób dorosłych (4 kobiety oraz przewoźnik i mechanik). Przed rejsem organizatorzy byli ostrzegani przez rybaków mieszkających w Gardnie, że zabierają na łodzie za dużo osób, ale ostrzeżen

Jerzy Stuhr był aktorem wielkiego formatu. Z pewnością każdy ma swoją ulubioną rolę, którą zagrał on w filmie lub teatrze. Być może była to postać z "Wodzireja", a może z "Seksmisji". Dla mnie to aktor, który mógł wcielić się w każdą rolę i robił to w niesamowity sposób. Dwie sceny w szczególności zapadły mi w pamięć. Pierwsza to moment, gdy Jerzy Stuhr zaśpiewał w Opolu w 1977 roku tekst " Śpiewać każdy może " autorstwa Jonasza Kofty, który został napisany na serwetce podczas spontanicznego spotkania. Do słów dołączyła muzyka Stanisława Syrewicza, tworząc piosenkę, która zachwyciła publiczność opolską. A druga scena to Jerzy Stuhr wcielający się w postać Johhnego Pollacka w filmie Deja vu. Świetna rola!   Teraz, już nie ma Go wśród nas.