Pamiętnik matki nastolatki

Czy w galerii handlowej można znaleźć ślady historii? Okazuje się że można. W niedawno otwartej Galerii " Metropolia " w Gdańsku Wrzeszczu można obejrzeć ciekawą wystawę. Porsche - rok produkcji 1974 Po pierwszym zdjęciu już wiadomo o co chodzi. Przyznam, że pomysł marketingowy świetny, tym bardziej że tuż obok jest "zakotwiczona" już od kilku lat Galeria Bałtycka. Garbus - rok produkcji 1967 Volkswagen - rok produkcji 1977 Bardzo spodobał mi się ten volkswagen powyżej. Jaki znakomity pomysł na nocleg niby to pod namiotem a jeszcze w samochodzie. I prawdziwy rarytas: Studebaker - rok produkcji 1927 Pamiętacie nieme filmy. To takimi pojazdami jak te powyżej poruszali się stróże prawa. Ale podobne maszyny mieli również gangsterzy. I Charlie Chaplin też przed takimi samochodami uciekał, a w Gorączce Złota czymś podobnym jechał :) Ale wystawa bez merca? - j est, i  to model z 1939 roku. Mercedes - rok produkcji 1939 Takimi mercedesam...

No i stało się to, co dawno powinno k anał na YouTube o nazwie "Droga bez powrotu" został zbanowany. Upadlanie ludzi, alkoholizm, bezdomność, nieporadność życiowa była tam monetyzowana przez właściciela Rafała M. z Ełku zwanego Papa Smerfik. Ale życie nie znosi próżni, pojawiły się już na Czeczeni w Ełku kolejne osoby które nagrywają dotychczasowych "bohaterów" z kanału Droga bez powrotu. Oczywiście pod pretekstem pomocy, życzliwości, bezinteresowności. Ale wystarczy obejrzeć kilka filmów, posłuchać tekstów, języka, donoszenia alkoholu, aby przekonać się, że będzie to coś podobnego. #papasmerfik

790 lat temu, 27 maja 1235 roku papież Grzegorz IX dokonał kanonizacji św. Elżbiety Węgierskiej zwanej też Elżbietą z Turyngii. znana była między innymi z tego, że w Marburgu, blisko zamku w którym mieszkała zbudowała szpital, w którym sama usługiwała chorym i ubogim, często spłacając ich długi. Św. Elżbieta jest patronką Elżbietanek czyli Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety. Zakonnice  łączącej codzienną modlitwę z posługą człowiekowi,  służąc chorym i ubogim.

Natalia Giginajszwilli (domena publiczna) Natalia Giginajszwilli którą widzicie  na zdjęciu, to miss Tomaszowa Mazowieckiego z 1931 roku. Wizerunek tej kobiety to fascynujący przykład przedwojennego piękna, które emanuje klasą i subtelnością. W porównaniu do dzisiejszych kanonów urody, widać wyraźne różnice. Współczesne piękno często kładzie nacisk na bardziej wyrazisty makijaż, konturowanie twarzy i bardziej swobodne fryzury. Pani z 1931 roku prezentuje natomiast bardziej stonowany styl – delikatny makijaż, podkreślający naturalne rysy, oraz misternie ułożone włosy, w tym charakterystyczny lok na czole, który był bardzo modny w tamtych czasach. To, co niezmiennie urzeka w jej urodzie, to głębia spojrzenia i naturalna elegancja. Nie ma w niej nic wymuszonego, wszystko wydaje się harmonijne i autentyczne. Patrząc na Miss Tomaszowa Mazowieckiego z 1931 roku, możemy docenić ponadczasowy urok kobiecości, która wykracza poza zmieniające się trendy.

Nikt nie mówi ci tego wprost, kiedy podejmujesz swoją pierwszą pełnoetatową pracę:  zarabiasz pieniądze, ale możesz nie mieć wystarczająco dużo czasu, żeby się nimi cieszyć.  Brzmi to jak paradoks, prawda?  Poświęcamy godziny, dni, lata, aby budować karierę i gromadzić bogactwo, często z nadzieją na lepszą przyszłość. Ale co, jeśli ta przyszłość nigdy nie nadejdzie w taki sposób, w jaki sobie ją wyobrażamy? Pułapka „kiedyś będę miał czas” Możesz pracować dużo, naprawdę dużo. Może to przynosić pokaźne dochody, które pozwolą ci na luksusy i zabezpieczenie finansowe. Ale zastanów się przez chwilę:  czy będziesz miał czas, aby się nimi cieszyć?  Czy znajdziesz przestrzeń na wydawanie na przyjemności, na spełnianie marzeń, na sprawianie radości swojemu partnerowi, na dzielenie się swoją radością z bliskimi? Często wpadamy w pułapkę myślenia: „teraz pracuję, a na emeryturze będę miał czas na wszystko”. Ale życie jest kruche i nieprzewidywalne. Może być tak, że odkłada...

Wyspa Świętego Honorata (Île Saint-Honorat) położona obok obok Cannes na  Lazurowym Wybrzeżu. Wyspa jest własnością Zakonu Cystersów i znajdziecie tam  wiele historycznych zabudowań oraz niepowtarzalny klimat.

W zasadzie to zdjęcie wystarcza za cały komentarz. Cóż za oszczędność materiału😁   

  Kluczem do pewności siebie jest wejście do pokoju i założenie, że wszyscy cię lubią.

Bardzo często w rozmowach ze znajomymi słyszę zachętę - nie kupuj kosmetyków marki X czy Y bo to nie jest Polska firma. Kupuj (np.) Luksję! Mnie do tego wcale nie trzeba zachęcać, bo lubię polskie produkty i uwielbiam choćby produkty marki Ziaja. Używam też widocznego na zdjęciu mydła w płynie marki Luksja i uważam że jest dobre, ale Luksja to nie jest już polska firma . Kilka lat temu Luksję kupiła grecka grupa  Sarantis.  Kiedyś środki do mycia tej kultowej marki wytwarzała wrocławska Pollena. Obecnie (j ak możecie przeczytać na niektórych produktach) niektóre mydła są produkowane choćby w  Tajlandii.

Byłam w Paryżu. Miasto zrobiło na mnie wrażenie choć nie tak wielkie jak się spodziewałam. Na placu gdzie wszyscy ludzie robią sobie zdjęcia z wieżą kręciło się wielu handlarzy. Sprzedawcy breloczków.  Mieli swój sposób na zaczepienie ludzi i zachęcenie do kupna. Nasłuchiwali i w języku który rozpoznali proponowali zakup. Nas pomylili z Rosjanami i odezwali się w ten deseń : pakupajtie ruskaja mafia 😁

  Ostatecznie będziemy pamiętać nie słowa naszych wrogów, lecz milczenie naszych przyjaciół. Martin Luther King Ta poruszająca myśl dr. Kinga zwraca uwagę na głęboką i bolesną prawdę o ludzkich relacjach i odpowiedzialności moralnej. Sugeruje on, że choć ataki i krytyka ze strony przeciwników są raniące, to właśnie brak wsparcia, obojętność lub tchórzostwo ze strony tych, których uważamy za przyjaciół i sojuszników w obliczu niesprawiedliwości, pozostawia najtrwalszy i najbardziej bolesny ślad. Słowa wrogów są często oczekiwane, wpisane w dynamikę konfliktu. Jednak milczenie przyjaciół w kluczowych momentach jest odbierane jako zdrada, zawód i ciche przyzwolenie na zło. To właśnie ta cisza, ta bierność tam, gdzie spodziewaliśmy się solidarności i odwagi, rezonuje najmocniej i zostaje w pamięci jako gorzkie świadectwo ludzkiej słabości lub obojętności. Cytat ten jest więc potężnym wezwaniem do aktywnego zaangażowania, do zabierania głosu i stawania w obronie wartości, nawet jeśli wi...