Niezwykły mural z dawnej fabryki porcelany w Poznaniu

 

To naprawdę niezwykły mural. Dlaczego?

Bo zawiera tylko jedną, ale jakże wymowną treść, wiersz Stanisława Barańczaka.

Jeżeli porcelana, to wyłącznie taka

Jeżeli porcelana, to wyłącznie taka,
której nie żal pod butem tragarza lub gąsienicą czołgu;
jeżeli fotel, to niezbyt wygodny, tak aby
nie było przykro podnieść się i odejść;
jeżeli odzież, to tyle, ile można unieść w walizce,
jeżeli książki, to te, które można unieść w pamięci,
jeżeli plany, to takie, by można o nich zapomnieć,
kiedy nadejdzie czas następnej przeprowadzki
na inną ulicę, kontynent, etap dziejowy
lub świat:
 
kto ci powiedział, że wolno ci się przyzwyczajać?
kto ci powiedział, że cokolwiek jest na zawsze?
czy nikt ci nie powiedział, że nie będziesz nigdy
w świecie

---

Google translate:

This is a truly amazing mural. Why?

Because it contains only one but very meaningful content, a poem by Stanisław Barańczak.

If porcelain, then only this
If porcelain, then only such,
which I do not regret under the foot of the porter or the track of the tank;
if an armchair, it is not very comfortable, so that
it was not sorry to get up and go;
if clothing, as much as can be carried in the suitcase,
if books, then those that can be remembered,
if plans, then such that you can forget about them,
when it's time for the next move
to another street, continent, historical stage
or the world:
 
who told you that you were allowed to get used to?
who told you anything is forever
has nobody told you that you will never be
in the world