 |
| Ofiary masakry w Pińsku w 1919r.- http://www.zchor.org/pinsk/pinsk.htm, Domena publiczna |
Masakra w Pińsku – tak często określane jest rozstrzelanie 35 osób narodowości żydowskiej przez żołnierzy 34 Pułku Piechoty.
Na początek ważne zastrzeżenie - trzeba pamiętać, że trwały działania wojenne i w obawie przed rozruchami był wprowadzony zakaz zgromadzeń.
Trwała wojna z bolszewikami, kiedy 5 kwietnia 1919, miesiąc po zajęciu Pińska przez Wojsko Polskie polscy żołnierze zostali wezwani do Domu Ludowego na ul. Kupieckiej 72. Zastali na miejscu zebranie w którym uczestniczyło około 150 osób. Żołnierze po wejściu do budynku aresztowali około 65 uczestników zebrania i odprowadzili do budynku komendy wojskowej. Tam dowódca, major Aleksander Łuczyński, rozkazał rozstrzelać 35 wybranych osób. Rozkaz wykonano pod ścianą pińskiej katedry.
Wydarzenie było wykorzystywane przez organizacje żydowski i syjonistyczne, które twierdziły, że zabranie było legalne o pozostałe osoby były bite w areszcie przez strażników. Zdarzenie wywołało oburzenie zagranicznej prasy i opinii publicznej i było przyczyną wysłania do Polski amerykańskiej misji rządowej mającej na celu zbadanie traktowania Żydów w Polsce.
Wyniki badań amerykańskich zostały opublikowane jako tzw. Raport Morgenthaua, w którym wydarzenie oceniono jako przestępstwo, za które nikt nie został ukarany.
Major Łuczyński oświadczył, że egzekucji dokonano na podstawie wyroku sądu wojennego i egzekucja była usprawiedliwiona działaniami wojennymi, a żołnierze byli przekonani o nielegalnym celu zgromadzenia.
Masakra w Pińsku to niechlubna karta w naszej historii, o której chętnie byśmy zapomnieli.
Komentarze
Prześlij komentarz